Część pierwsza, czyli wywiad wygląda tak samo jak u osoby dorosłej, aczkolwiek uwaga fizjoterapeuty jest skupiona również na zachowaniu dziecka: czy dziecko jest spokojne, czy pobudzone, czy swoim zachowaniem lub mową ciała zaznacza niepokój, albo niechęć do wizyty, itd. W naszym podejściu stawiamy po pierwsze na poczucie bezpieczeństwa dziecka. Z tego właśnie względu nie działamy pod przymusem, pod presją czasu, tylko na spokojnie tłumacząc wszystko co będzie się działo podczas zabiegu. Podobnie jak u dorosłego, zwykle badamy postawę, aczkolwiek u dzieci mniejszych poniżej 6 roku życia bardzo często wykonujemy terapię cranio-sacralną, do której pacjent nie rozbiera się.